Antylopy
| Antilopinae[1] | |||
| J.E. Gray, 1821[2] | |||
 Przedstawiciel podrodziny – antylopa indyjska (Antilope cervicapra) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Infragromada | |||
| Rząd | Cetartiodactyla | ||
| Podrząd | przeżuwacze | ||
| Infrarząd | Pecora | ||
| Rodzina | wołowate | ||
| Podrodzina | antylopy | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Antilope Pallas, 1766 | |||
| Plemiona | |||
| |||
| |||
| |||
Antylopy[3] (Antilopinae) – podrodzina ssaków z rodziny wołowatych (Bovidae).
Zasięg występowania
Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce i Ameryce Północnej[4].
Podział systematyczny
Do podrodziny należą następujące plemiona[4][3]:
- Neotragini P.L. Sclater & O. Thomas, 1894
- Aepycerotini J.E. Gray, 1872 – impale
- Antilopini J.E. Gray, 1821
- Reduncini Knottnerus-Meyer, 1907 – koby
- Hippotragini Sundevall, 1845 – antylopowce
- Alcelaphini Brooke, 1876 – bawolce
- Caprini J.E. Gray, 1821 – koziorożce
- Cephalophini J.E. Gray, 1871 – dujkery
- Oreotragini Pocock, 1910
Przypisy
- ↑ Antilopinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 307, 1821. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 177–186. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 332–378. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
Bibliografia
- H. Komosińska & E. Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- BioLib: 33698
- INaturalist: 568847
